Συναισθηματική Οικειότητα

02 Αυγ Συναισθηματική Οικειότητα

Η συναισθηματική οικειότητα είναι μία από τις πιο υπέροχες εμπειρίες που μπορεί να γευτεί κάποιος άνθρωπος. Τίποτε δεν μοιάζει με αυτή την εμπειρία, κατά την οποία μοιραζόμαστε τις πιο βαθιές μας σκέψεις και συναισθήματα με έναν άλλο άνθρωπο. Η εμπειρία της οικειότητας γεμίζει τη ψυχή μας.

Η συναισθηματική οικειότητα μάς προτρέπει να ανοιχτούμε συναισθηματικά, αφού εκ των προτέρων γνωρίζουμε ότι τα συναισθήματά μας θα βρουν, εκ μέρους του συντρόφου μας , πρόσφορο έδαφος. Η εμπιστοσύνη και το συναισθηματικό άνοιγμα είναι απαραίτητα συστατικά μίας σχέσης και η απουσία του άλλου χρειάζεται προσεκτική αναθεώρηση και «δουλειά» τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο σχέσης.

Η “δουλειά” αυτή ξεκινά πρωταρχικά από την επικοινωνία. Η καλή, αποτελεσματική επικοινωνία, περιλαμβάνει το να ακούσω τον άλλο άνθρωπο χωρίς να τον κρίνω, περιλαμβάνει τη διεκδίκηση των προσωπικών μου δικαιωμάτων και την υπευθυνότητα. Η επικοινωνία αφορά τη διαδικασία του να συναντηθούν οι δικές μου ανάγκες με τις ανάγκες του άλλου ανθρώπου.

Μέσα σε μία υγιή σχέση και οι δύο σύντροφοι χρειάζεται να αισθάνονται ασφαλείς να είναι ο εαυτός τους. Ο σεβασμός σε αυτή τη διαφορετικότητα δεν είναι μια αφηρημένη έννοια αλλά αντίθετα γίνεται ορατός μέσω δράσης:

Ακούω το σύντροφο μου χωρίς κριτική, εκτιμώ την άποψη του και εκτιμώ και τη δική μου επίσης. Η εμπιστοσύνη και η υποστήριξη επίσης εκφράζεται πρακτικά, με το να υποστηρίζω το δικαίωμά μου αλλά και του συντρόφου μου να επιλέγει τους φίλους του, τις απόψεις του, τη δουλειά του και τα συναισθήματά του. Η ανάληψη προσωπικής ευθύνης, η παραδοχή ότι κάνω λάθος, η ικανότητα να ζητώ ανοιχτά βοήθεια όταν δεν τα καταφέρνω, είναι επίσης σημαντικά εργαλεία στη διάθεση του ζευγαριού που θέλει να δημιουργήσει μια βαθιά και γνήσια σχέση.

Σε μία τέτοια σχέση, η πραγματοποίηση των προσωπικών αναγκών και επιθυμιών δεν μεταφράζεται ως εγωισμός. Σε μία τέτοια σχέση η σεξουαλική ένωση έρχεται ελεύθερα χωρίς πίεση ή συναισθηματικό εκβιασμό. Σε μία τέτοια σχέση ο κάθε σύντροφος είναι υπεύθυνος για να φροντίσει τον εαυτό του και οι δύο μαζί τη σχέση. Σε μία τέτοια σχέση δεν υπάρχουν συμβιβασμοί και μνησικακίες αλλά από κοινού συμφωνίες για το πώς θα λυθούν τα προβλήματα ή πώς θα προχωρήσει η σχέση παρακάτω.

Τα στερεότυπα για τις σχέσεις – του πώς θα έπρεπε ιδανικά και φανταστικά να είναι τα πράγματα – απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Μια υγιής, σταθερή σχέση είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς, η οποία δεν στερείται σε καμία περίπτωση τη μαγεία και το πάθος, αλλά αντίθετα τα ανακαλύπτει εκ νέου. Δεν τα θεωρεί δεδομένα αλλά φροντίζει να τα καλλιεργεί και να επανα – δεσμεύεται σε αυτά.

Η συναισθηματική οικειότητα και η βαθιά αγάπη είναι η φυσιολογική εξέλιξη ενός παθιασμένου έρωτα. Απαραίτητη προϋπόθεση για αυτή τη μετάβαση είναι η προθυμία του ζευγαριού να μείνουν μαζί και να μη φοβηθούν αυτή τη μεταβατική περίοδο. Όπως κάθε μετάβαση -άρα και απώλεια- θα υπάρξουν αμφισβητήσεις, έντονα συναισθήματα, συγκρούσεις.

Σε αυτό ακριβώς το σημείο είναι που το ζευγάρι θα χρειαστεί να δεσμευτεί εκ νέου στον/στη σύντροφό του και να πει πάλι το: “Ναι, σε επιλέγω ξανά, όπως είσαι. Όχι όπως φαντάστηκα ότι είσαι ή όπως θα ήθελα να είσαι”.