03 Αυγ Ποιοι είναι οι στόχοι της Ψυχοθεραπευτικής Παρέμβασης?
Μολονότι οι ψυχολόγοι – ψυχοθεραπευτές χρησιμοποιούν στην ψυχολογική θεραπεία ένα ευρύ φάσμα από θεραπευτικές μεθόδους και τεχνικές, εκείνο που τους επιτρέπει και στηρίζει την δυνατότητα που έχουν να επιλέξουν είναι, η από κοινού, απόρριψη του ιατροκεντρικού μοντέλου θεραπείας, και η κοινή πεποίθηση σ’ ένα εναλλακτικό μοντέλο θεραπείας.
Οι στόχοι της παρέμβασης που επιχειρεί ο Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής είναι:
• Η κατανόηση και συνειδητοποίηση της προέλευσης και του τρόπου ανάπτυξης των συναισθηματικών προβλημάτων που βιώνει το άτομο, η οποία θα του επιτρέψει να ασκεί έλεγχο πάνω στα συναισθήματα και τη συμπεριφορά του.
• Η ανάπτυξη θετικής στάσης του ατόμου απέναντι στον εαυτό του, σε συνδυασμό με ανάπτυξη της ικανότητάς του να αναγνωρίζει τις εμπειρίες εκείνες που έγιναν στο παρελθόν –ή και συνεχίζουν να γίνονται- αντικείμενο κριτικής κι απόρριψης (Αυτο-αποδοχή & Αυτοπεποίθηση).
• Η ανάπτυξη και ολοκλήρωση του δυναμικού και των ικανοτήτων του ατόμου στην πληρέστερή τους μορφή, και/ή η επίτευξη της ενσωμάτωσης των πλευρών του εαυτού που προηγουμένως βρίσκονταν σε σύγκρουση.
• Η κατάκτηση από τον/την ενδιαφερόμενο/ η ενός υψηλότερου επιπέδου πνευματικής εγρήγορσης.
• Η εύρεση λύσης σ’ ένα συγκεκριμένο πρόβλημα που το άτομο δεν μπορούσε να λύσει μόνο του.
• Η απόκτηση μιας γενικής δεξιότητας στη λύση προβλημάτων.
• Η απόκτηση, μέσω εκπαίδευσης, από το άτομο ιδεών και τεχνικών με τις οποίες μπορεί να κατανοεί και να ελέγχει τη συμπεριφορά του.
• Η μάθηση και η κατοχή κοινωνικών και διαπροσωπικών δεξιοτήτων, όπως η διατήρηση οπτικής επαφής, η συμμετοχή σε συζητήσεις, η διεκδικητικότητα, κι ο έλεγχος του θυμού.
• Η αλλαγή ή η αντικατάσταση παράλογων ιδεών, ή δυσπροσαρμοστικών τρόπων σκέψης που συνδέονται με αυτο-καταστροφική συμπεριφορά με πιο λειτουργικές σκέψεις.
• Η αλλαγή, ή η αντικατάσταση δυσπροσαρμοστικών ή αυτο-καταστροφικών μορφών συμπεριφοράς.
Sorry, the comment form is closed at this time.