Ποιοι είναι οι στόχοι της Ψυχοθεραπευτικής Παρέμβασης? - Λευτέρης Μόρρου | Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής στη Θεσσαλονίκη
Υπηρεσίες ατομικής ψυχοθεραπείας και θεραπείας ζεύγους στη Θεσσαλονίκη, συμβουλευτική γάμου, διαχείριση θλίψης και κατάθλιψης, διαχείριση άγχους.
ψυχολόγος Θεσσαλονίκη, ψυχολογος, ψυχοθεραπευτής, ψυχολογος θεσσαλονικη, ψυχοθεραπεία ζεύγους, διαχείριση άγχους, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη,
15503
post-template-default,single,single-post,postid-15503,single-format-standard,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-theme-ver-9.5,wpb-js-composer js-comp-ver-4.12,vc_responsive
 

Ποιοι είναι οι στόχοι της Ψυχοθεραπευτικής Παρέμβασης?

Ποιοι είναι οι στόχοι της Ψυχοθεραπευτικής Παρέμβασης?

Μολονότι οι ψυχολόγοι – ψυχοθεραπευτές χρησιμοποιούν στην ψυχολογική θεραπεία ένα ευρύ φάσμα από θεραπευτικές μεθόδους και τεχνικές, εκείνο που τους επιτρέπει και στηρίζει την δυνατότητα που έχουν να επιλέξουν είναι, η από κοινού, απόρριψη του ιατροκεντρικού μοντέλου θεραπείας, και η κοινή πεποίθηση σ’ ένα εναλλακτικό μοντέλο θεραπείας.

Οι στόχοι της παρέμβασης που επιχειρεί ο Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής είναι:

•    Η κατανόηση και συνειδητοποίηση της προέλευσης και του τρόπου ανάπτυξης των συναισθηματικών προβλημάτων που βιώνει το άτομο, η οποία θα του επιτρέψει να ασκεί έλεγχο πάνω στα συναισθήματα και τη συμπεριφορά του.
•     Η ανάπτυξη θετικής στάσης του ατόμου απέναντι στον εαυτό του, σε συνδυασμό με ανάπτυξη της ικανότητάς του να αναγνωρίζει τις εμπειρίες εκείνες που έγιναν στο παρελθόν –ή και συνεχίζουν να γίνονται- αντικείμενο κριτικής κι απόρριψης (Αυτο-αποδοχή & Αυτοπεποίθηση).
•    Η ανάπτυξη και ολοκλήρωση του δυναμικού και των ικανοτήτων του ατόμου στην πληρέστερή τους μορφή, και/ή η επίτευξη της ενσωμάτωσης των πλευρών του εαυτού που προηγουμένως βρίσκονταν σε σύγκρουση.
•    Η κατάκτηση από τον/την ενδιαφερόμενο/ η ενός υψηλότερου επιπέδου πνευματικής εγρήγορσης.
•    Η εύρεση λύσης σ’ ένα συγκεκριμένο πρόβλημα που το άτομο δεν μπορούσε να λύσει μόνο του.
•    Η απόκτηση μιας γενικής δεξιότητας στη λύση προβλημάτων.
•     Η απόκτηση, μέσω εκπαίδευσης, από το άτομο ιδεών και τεχνικών με τις οποίες μπορεί να κατανοεί και να ελέγχει τη συμπεριφορά του.
•    Η μάθηση και η κατοχή κοινωνικών και διαπροσωπικών δεξιοτήτων, όπως η διατήρηση οπτικής επαφής, η συμμετοχή σε συζητήσεις, η διεκδικητικότητα, κι ο έλεγχος του θυμού.
•    Η αλλαγή ή η αντικατάσταση παράλογων ιδεών, ή δυσπροσαρμοστικών τρόπων σκέψης που συνδέονται με αυτο-καταστροφική συμπεριφορά με πιο λειτουργικές σκέψεις.
•    Η αλλαγή, ή η αντικατάσταση δυσπροσαρμοστικών ή αυτο-καταστροφικών μορφών συμπεριφοράς.

No Comments

Sorry, the comment form is closed at this time.